Los Angeles - Six Flag Magic Mountain

Als echte rollercoaster liefhebbers kon het niet uitblijven dat we dit park met onze trip naar Los Angeles zouden bezoeken. Eenmaal in Amerika aangekomen konden we op internet kaartjes bestellen. Deed je dat minimaal 3 dagen van te voren kreeg je op de normale toegangsprijs van 64,99 een korting van 25,00 en waren de kaartjes dus nog ‘maar’ 39,99 Dollar. Dat is dus zeker de moeite waard! Maar hier eenmaal alles ingevuld accepteerde Six Flags de creditcard niet en dachten we dat de korting aan onze neus voorbij ging. Dus smste ik Simon (vriend uit Amerika) of hij misschien de kaartjes kon bestellen zodat wij het geld hem terug gaven als hij langskwam in Vegas. Maar ook hem lukte het niet, waardoor hij even belde met Six Flags. Na een paar minuten waren we erover uit. Het probleem lag in de versie van Flash. Dus ik probeerde het nog met een betaalde computer van het hotel zelf. Hier bleek helaas ook niet de juiste versie van Flash op te staan, en na contact met de helpdesk van de computers in het hotel bleek dit helaas ook niet mogelijk te zijn. Maar we hadden nog een andere troef… De persoon van costumer service van Six Flags meldde aan Simon dat we ook een colablikje konden inleveren waardoor we ook die 25 Dollar korting kregen op het toegangsbewijs. Vonden het raar klinken maar eenmaal in Los Angeles hoorden we deze actie ook op de radio een aantal keren voorbij komen. Wij dus met 2 blikjes cola richting Six Flags.

Vanuit ons motel was het 45 minuten rijden. Eenmaal in de buurt zagen we de achtbanen al boven de horizon uitsteken. De lucht was al blauw en de temperatuur liep al snel op richting de 30 graden. 10 graden koeler dan in Vegas, maar daar waren we erg blij mee, omdat het zonnetje goed zijn best doet rond de evenaar. Eenmaal 17 Dollar te hebben betaald voor het parkeren was het een korte wandeling naar de kassa. Even een rondje om ons heen gekeken te hebben waren er meer mensen op de hoogte van de Coca Cola actie. Iedereen om ons heen had lege blikjes bij zich….. damn… moesten die leeg zijn dan? Toen we aan de beurt waren bij de kassa bleek dat je ze moest inleveren. Ach ja.. 2 volle blikjes tegenover 50 Dollar korting, dat vonden we een goede deal.

Eenmaal binnen was het eerst wat eten… we zagen Funnel Cake staan met ice cream. Dat leek ons wel wat. Sowieso vinden wij het ijs veel lekkerder smaken in Amerika. Voller van smaak. We kregen een soort van groot poffertje, met aardbeiensaus en vanille ijs erboven op. HEERLIJK! Daarna was het keuzes maken welke achtbanen we echt wilden doen. We begonnen met ‘Goliath‘. Deze viel al erg op tegen de horizon met zijn fel oranje kleur. We besloten ook alle achtbanen front-row te doen. Damn.. die baan was echt hoog. Helemaal omdat ie op een soort van heuvel ligt, lijkt alles nog hoger. De wachtrij viel mee. Rond de 40 minuten. Tijdens het wachten werd je ook koel gehouden door verneveld water. De baan zelf was echt super. De rit zelf heb ik ook helemaal gefilmd.

Daarna was ‘Scream‘ aan de beurt waarmee we onze eerste loopings gingen maken. Zo volgden er nog een aantal, omdat de wachtrijen echt meevielen. Soms konden we gewoon doorlopen en de andere keer moesten we 50 minuten wachten. Alleen enkelen, zoals ‘Tatsu‘ en ‘X2‘ waren extreem druk (1,5 a 2 uur wachten minimaal). Die hebben we ook moeten laten schieten omdat we anders echt te weinig tijd hadden voor de anderen.

En met anderen bedoelen we o.a. ‘Superman, Escape from Krypton‘. Deze achtbaan zie je op grote afstand al staan. Hij is ook het hoogste van heel het park met 126 meter en een topsnelheid van 160 kilometer per uur. Als je door het park loopt hoor je ook elke keer de wagentjes voorbij schieten, omdat dit klinkt als een laagvliegende straaljager. Met knikkende knieen gingen we in de rij staan. Maar we zouden echt spijt hebben als we deze ook niet gedaan zouden hebben. Eenmaal erin (front en back row tegelijkertijd) waren de zenuwen erg aanwezig. Je wordt immers achterstevoren afgeschoten tot 160 km/uur waarna je verticaal omhoog gaat tot ongeveer 126 meter hoog. Daarna ben je enkele seconden gewichtsloos, waarna je met dezelfde snelheid vooruit naar beneden sodemietert. Je wangen en oogkassen gaan door de snelheid als drilpudding bewegen. Echt vet…. Deze moesten we dan ook echt nog een keer doen! (wat we zouden doen voordat we het park weer zouden verlaten).

Ook hebben we onze eerste ervaring met ‘Riddler’s Revenge‘, een achtbaan waarin je staat. Dit is echt een rare gewaarwording, maar ook zo gaaf. De kracht die je dan voelt op je benen bij loopings en kurkentrekkers is onbeschrijfbaar.

Al met al gingen we een half uur voordat het park sloot weg, om onze 4 uur en 50 minuten durende trip terug naar Las Vegas te maken. Het park zelf is supervet met zijn achtbanen, maar niet te vergelijken met Disney qua ‘theming’. De banen zijn qua kleur wat verweerd en echte soepele zoals ‘Kraken‘ in Seaworld, Orlando waren er niet. Maar als een echte rollercoasterfreak mag je dit park echt niet overslaan als je in de buurt bent…