Las Vegas - The Strip

We zijn inmiddels alweer een paar dagen verder dan dag 2, maar vanwege de tijd die we voor dit soort berichten vrij moeten maken doen we het in etappes. Aangezien we na aankomst redelijk vroeg in slaap waren gevallen waren Melissa en ik om 2 uur ’s nachts wakker. Op zich kwam dit goed uit omdat we nog de huurauto moesten regelen, omdat ze er in Las Vegas zelf echt bijna het dubbele voor durven te vragen. En omdat het dan ook nog vroeg was in Nederland konden we het mooi gaan regelen. In 2003 en 2004 was ik naar Orlando geweest en deze reizen had ik toen geboekt via American Estates in Apeldoorn. Via hun site kan je ook huurauto’s reserveren. Ik had een offerte gemaakt en na deze verzonden te hebben, had ik ze direct even gebeld om het uit te leggen. Ze beaamden gelijk dat je nooit in Amerika zelf een auto moet huren, omdat dit altijd duurder zou zijn dan vooraf te boeken. En dat klopte ook. Na uitgelegd te hebben dat we al in Las Vegas zaten, ging hij direct de auto regelen en hij geloofde mij op mijn woord dat het geld direct overgemaakt ging worden via internetbankieren. Niet veel later had ik de voucher in mijn mailbox. Vanaf 13:00 uur locale tijd konden we onze auto gaan ophalen. Alle verzekeringen +  een extra bestuurster en navigatie, alles stond netjes op papier. Dat noem ik pas service, en i.v.m. de prijzen die de autoverhuurbedrijven hier vragen hadden we een besparing van een dikke 600 Dollar!

Na dit allemaal geregeld te hebben, zijn Melissa en ik toch nog in slaap gevallen (onszelf lichtelijk gedwongen) omdat we anders de dag zelf niets meer waard zouden zijn. Eenmaal om 06:30 uur weer wakker te zijn gingen we naar ons gratis ontbijt. Toch wel leuk. We boeken op basis van logies (want vaak is er niets anders dan dat) en bij het inchecken in het hotel kregen we te horen dat onze reservering inclusief ontbijt was. Een besparing van maar liefst 364 Dollar over de dagen dat we hier zitten. En zo is de vakantie dus erg positief begonnen met een aantal voordelen die we eigenlijk niet zouden hebben.

Eenmaal klaar met ontbijten was het plan om de strip te gaan verkennen. En dat hebben we dan ook gedaan. De gehele 6,4 kilometer (enkele reis) hebben we afgelopen. Wat een indrukwekkend gedoe allemaal. Het ene hotel nog imposanter dan het andere. En dat was dan zelfs nog overdag. Laat staan hoe het er in het donker allemaal uit zal zien. Om toch een beetje te schuilen tegen de erg warme zon zijn we ook veel van de hotels ingegaan om zo te genieten van de airco’s. Want een hele dag in de volle zon was toch wel iets teveel van het goede midden in de woestijn. Eenmaal aangekomen bij Mandalay Bay hadden we één kant van de Strip gehad en waren we 4,5 uur verder. De andere helft doen we een andere dag, want inmiddels konden we de huurauto ook op gaan halen, dus vanuit daar een taxi gepakt die ons naar de “rentalcar building” zou brengen. Hier was het de voucher (die ik op mijn telefoon had staan) laten zien en niet veel later konden we in de garage onze auto uitzoeken. Het was geworden een witte Dodge Avanger van mei 2012 met nog geen 3800 miles op de teller. Via de strip reden we terug naar het hotel om daar te lunchen en even een middagdutje te doen, want van het vele wandelen en de hitte waren we best wel suf geworden.

’s Avonds liepen we weer de strip op om eens te kijken hoe dit spektakel er in het donker uit zou zien. Het was veel drukker dan in de middag en dat terwijl de temperatuur nog ver boven de 30 graden bleef hangen. We hebben onze ogen uitgekeken. Gewapend met de digitale camera zijn er mooie foto’s geschoten. Het eerste filmpje van de fontein bij het Bellagio hotel staat inmiddels op Youtube. Voor degenen die deze niet kunnen zien, vanwege rechten ed. kan je even Googlen hoe je dit kan omzeilen.

Niet veel later lagen we dan ook weer heerlijk in dromenland om de volgende dag de Hoover Dam en Red Rock Canyon te gaan bezoeken. Deze liggen beiden op ongeveer 30 minuten van Las Vegas met de auto.